Pieśń o Pająku

Płynie mocz, płynie mocz

Płynie mocz, kałuża lśni

Intensywna i sterylna

Przyczajony pająk

W niej tonie

I go boli ta uryna

Bo z powierzchni

Wystaje osiem tylko oczu

Już tylko oczy

Więc tylko ogląda całe miejsce

Asfalt, cegły, najki

I fiuta, genezę strugi

Spomiędzy dżinsów

Nic więcej tu nie ma

Nie widzi kątów

Żeby stworzyć sieć daremną

W tej bramie nie ma kątów prostych

Bo ciemno to okrąg

A nóżki zlepione szczynami

Ostatecznie jak okno

Nigdzie nie pójdą

Pająk nie skorzysta z biura podróży

Ani nie spotka swojej pająki

Mocz płynie i płynie

Kałuża lśni i głębieje

Pająk by jeszcze

Popatrzał

Ale wtedy

Niestety

Strzepnięcie

I się udusił