Pomyłka w miejscu myślenia

Albo:

Patrzysz na kogoś

Chcesz coś nie wiem

Powiedzieć

Lub zrobić żeby było

Towarzysko

A tu nagle

W myślach w głowie

           Biust

I to takie wycięcie pod nimi

I jedwab podkreślający

Wszystko

Bo lekko prześwituje

I się leje

Odbija zjeżdżające słońce

Że w tej głowie już rękami

I tylko co by tu dalej

A nagle!

Się orientujesz

Że to tak głupio

Z ryjem na wierzchu otwartym

Nawet jak nikt nie wie co tam w głowie

To zaraz głupio

Bo jeszcze kontakt wzrokowy

Ze znajomą

No że idiota jakiś

Albo że nie wiadomo co on nocami

Że nie śpi a potem tak tępo w ścianę

Zamiast coś porozmawiać albo powiedzieć

Tak przy wszystkich normalnie

Dlatego lepiej takie rzeczy w kiblu na przykład

Albo jakoś w ogóle że samemu

Bo to wtedy nikt nie patrzy

I można się nawet oblizać

Albo bardzo wystraszyć

Że o czyjejś przyszłej matce

I tego wcale nikt nie widzi

I to jest dobrze

Gorszy sort

Stragan

Kulminacja towarów

Niesprawiedliwie

Że tak to nigdzie

A tutaj jedno na drugim

I podnosisz bo pod spodem

Też towar

Oferta jest

Podzielona

Bo to nie jest tak

Że tyle tego samego

Tylko no zobacz pan

Tu masz pan lux

Fiatem przywiozłem

Stamtąd

Żeby było

A to?

To tam wisi

Gorszy sort

To pan nie patrzy nawet

Albo pan się śmieje

Że jak biedak albo nieudany

To po to patrzy od razu

A nie że lepiej

Że mierzy wysoko

Aż do ekspozycji poniżej

Poziomu wzroku

Istne prosperiti

Opcje wyboru

Że aż lepiej chyba

Pogadać z żoną

A nie wybrać nic

Bo kto wie czy zły

Sort gorszy niż lepszy

Dantejska scena

Dantejskie jutro

Mnie dantejuje od połowy nocy

Tymi chodzeniami

Mówieniami próbowaniami

Że nie będzie to fajne

To co już chodziłem

Mówiłem próbowałem

Też dantejskie

A dalej są z tego zapachy

Na przedmiotach

Używanych

Niby już je wąchałem

No ale czasem

Jak tak wezmę

I pomyślę o dłoniach

To o jezu

Dantejskie dłonie

Nie da się zapomnieć

Co tam policja

I jej kolekcje odcisków

Patrzcie na mnie

Tylko jutro nie patrzcie

Bo będzie dantejsko

I nic do oglądania

Nie o mnie

Zróbmy sobie zdjęcie

W namiocie

Rozbitym

Pod zamkiem

Z ruin

Też porozbijanych

I daleko w górach

Ktoś inny

Również się rozbija

Chociaż miały być inne warunki

Lepsze

To musi być tanio

Bo muszą być pieniądze

Na aparat

Na atrakcje

Takie jak wywoływanie zdjęć

Dlatego wołajmy

Trzeba nas słyszeć

Ekspansja

Horyzont pracy

Z tym zamkiem na nim

Czarnym bo to tylko

Jego sylwetka

Ale to nie jest istotne w tym momencie

Bo aparat ma zasięg

Do ścian namiotu

W którym jesteśmy

Duchowością

Go rozświetla

Jak się naciśnie guzik

Fiat lux

I zdjęcie zdjęte

Z nas

Już tego nie ma

Bo jest inaczej

Niż w aparacie

I lux gaśnie

Bo to tylko do zdjęcia ta duchowość

Bez zdjęć

To jest tylko ortalion

I dwie osoby

Nie-pożądane

Tańczyć!

Nie wejdę tam

Jeszcze zobaczą, jakie mam łapy

I usłyszę

Obrzydliwości

Zamiast muzyki

Zamiast trunków

Banie czas zacząć

Czajenie w krzakach

Że niby śpię

A to kołdra zawinięta specjalnie

Pofałdowana

Że człowiek

Ten co ma tam być

A go jednak nie ma

Bo jest w krzakach

Słucha z daleka

Może będą jakieś myśli

Albo wyjście czyjeś

Żeby oglądanie strojów

Min misternych

I zachowań

Zawsze takich

A nie że głupio

Albo że śmianie i nie wiadomo co następne

Przytulenia miękkie tam mają wszyscy

Bo robią to często

Mnie często boli brzuch

No i krzaki

Sztywno się dziwią

I to raczej

Obowiązek

Przy okazjach

Lepiej nie czekać

Bo to nie warto

Lepiej w tych krzakach

Coś notować na przykład

Że badacz

A nie zjeb