Zróbmy sobie zdjęcie
W namiocie
Rozbitym
Pod zamkiem
Z ruin
Też porozbijanych
I daleko w górach
Ktoś inny
Również się rozbija
Chociaż miały być inne
warunki
Lepsze
To musi być tanio
Bo muszą być pieniądze
Na aparat
Na atrakcje
Takie jak wywoływanie zdjęć
Dlatego wołajmy
Trzeba nas słyszeć
Ekspansja
Horyzont pracy
Z tym zamkiem na nim
Czarnym bo to tylko
Jego sylwetka
Ale to nie jest istotne w
tym momencie
Bo aparat ma zasięg
Do ścian namiotu
W którym jesteśmy
Duchowością
Go rozświetla
Jak się naciśnie guzik
Fiat lux
I zdjęcie zdjęte
Z nas
Już tego nie ma
Bo jest inaczej
Niż w aparacie
I lux gaśnie
Bo to tylko do zdjęcia ta
duchowość
Bez zdjęć
To jest tylko ortalion
I dwie osoby
Nie-pożądane
Zrobiłbym sobie odbitkę i wywołał zdjęcia z tym pięknym wierszem http://www.fotogle.pl/
OdpowiedzUsuńjakoś nie wróżę temu biznesowi świetlanej przyszłości, jeżeli promuje się na nieczytanym przez nikogo blogu z jakimś bezsensownym pierdoleniem bez ładu i składu.
Usuńjakkolwiek żałosność tej próby rozśmieszyła mnie na tyle, że nie usunę ci komentarza. ale to ostatni raz, więcej się nawet nie zbliżaj.