Równoległość

Teraz jest taka sekwencja

Że równocześnie

Ekran lewy

I ekran prawy

Na jednym wszystko od świetlówki

Na drugim wszystko podwodne

Lamperia powierzchnia do połowy

Ocean po samo dno

Podchodzę do przymierzalni

Płynie samotnie meduza

Wchodzę bo mogę

Ma dzisiaj szczęście

Zasłaniam szorstkim na zaczepach

Bo w całym wielkim oceanie jest druga

Rozpinam swój pasek i guzik

Teraz się zbliżają do siebie

Ześlizguję spodnie z nóg

Chociaż się nie widzą chyba

Żesz kurwa zapomniałem zdjąć buty

To samiec meduzy poznaje że samica

Kręgosłup boli od rozwiązywania

Dlatego podpływają bliżej

Wnętrze buta zionie skarpetą i skórą

Dotykają się czułkami

Każdy mój but tak ma

Parzydełka tę parę nie parzą

Przy kostkach upada telefon

Tylko się nimi ze sobą splatają

Jest mu teraz zimno jak moim stopom

Żeby tylko ciaśniej i bliżej

Z wieszaka ś-ciągam niemoje spodnie

Pocałunek krawędziami galaret

Są zimne i ten taki detergent

Aż drżą bo o to jest łatwo

Ciągnąc w górę nie wiem co to będzie

Całe się już ściskają

Czy nie będą za krótkie?

Meduz wchodzi w meduzę

Czy otoczą moje lędźwie?

Galaretami rusza orgazm

Może będą robiły przestrzeń?

Wtem się odplątują oddalają

Odsuwam szorstkie na zaczepach

Płyną już zupełnie inaczej

Żeby dalej lepiej widzieć lustro

Osobno meduza i nic dookoła

I wtedy gaśnie